Het aardse leven is aan plaats en tijd gebonden. Alles is tijdelijk, niets is permanent. De mens beschikt over een lichaam die aan plaats en tijd gebonden is. De spirituele wereld daarentegen is niet aan plaats en tijd gebonden. Daar is alles permanent en oneindig vertegenwoordigd.
We hebben geleerd dat het begrip "tijdelijk" heel normaal is. Daarmee bedoel ik dat we het leven hierop hebben aangepast. We zijn het tijdelijke leven gaan aannemen als de enige waarheid. Hierdoor zie je dat mensen een houding ontwikkelen die daarbij aansluit. Een houding zoals "geniet van het leven, want het duurt maar even" of "leef zoals jij leven wilt, want je leeft maar één keer."
Wanneer je ontwaakt en op zoek gaat naar je ware identiteit, dan ontdekken we dat het onze ziel is die geincarneerd is. Het is onze ziel die in ons lichaam aanwezig is en het is de ziel die oneindigheid in zich draagt. Want je ziel is bewustzijn en bewustzijn bestaat uit energie, licht en liefde. De ziel is een onderdeel van de spirituele wereld en kan op aarde functioneren vanwege de jas die ze gekregen heeft.
Door die "jas", door ons lichaam zijn we ons met deze waarheid gaan identificeren. De tastbaarheid van het leven heeft er toe geleid dat we onze essentie uit het oog zijn verloren. De eindigheid van het aardse leven heeft er voor gezorgd dat we permanent in een staat van onrust verkeren en dat we er alles aan doen om te kunnen blijven leven. We hebben onze aardse overlevingsmechanismen geactiveerd waardoor de verbinding met ons hart verbroken is. Dat komt, omdat overlevingsmechanismen ervoor zorgen dat het hoofd "aan" blijft staan. En daar waar het hoofd aan staat, daar is het hart gesloten.
Tijdelijkheid resulteert in symptoombestrijding
Vanwege de tijdelijke aard van ons leven worden we gestimuleerd om in alle aspecten van ons leven symptoombestrijding toe te passen. Dus niet alleen op fysiek niveau. Want zoals je weet, zijn we daar veelal op gefocussed. Wanneer we ergens pijn hebben, jeuk of een zwelling, dan pakken we meestal dat wat de symtomen bestrijdt. Terwijl we inmiddels ook weten dat die pijn of jeuk wellicht te maken heeft met een disbalans die gezocht moet worden op emotioneel- of spiritueel niveau. Door aan de slag te gaan met deze disbalans, kun je niet alleen de pijn permanent uit je leven verwijderen maar wellicht nog veel meer. De disbalans gaat over alles wat afwijkt van de perfectie van liefde. Omdat onze ziel, onze essentie, liefde is. Omdat onze ziel, onze essentie, liefdevolle sturing en liefdevolle leiding nodig heeft.
De symptoombestrijding zie je ook bij het emotionele- en het geestelijke. Mensen gaan massaal mediteren om in een staat van rust en vrede te komen. Maar ook dit zijn tijdelijke momenten waarin het "even" ervaren wordt. Deze vorm van symptoombestrijding houd je in het aardse, omdat je "even" wordt opgeladen en dan de dag weer aan kunt. Maar de bedoeling is dat we een permanente staat van rust en vrede ervaren. De tijdelijke aard van oefeningen en methoden houd je altijd vast in het aardse leven. Je bevrijdt jezelf hieruit door je te verbinden met je ziel. Dan ben je niet meer "van" de wereld, maar beweeg je "in" de wereld en focus je op dat wat je hart je in geeft. .
Het leven is een paradox
Je zou dus kunnen zeggen dat het aardse leven ons verder verwijderd van wie we werkelijk zijn. Het houdt ons weg bij het bereiken van onvoorwaardelijke liefde. Het houdt ons weg bij echte vrijheid. Het aardse leven heeft een ongezonde werking op onze spiritualiteit, op dat wie we werkelijk zijn. En dat is gek, want we leven op aarde en nemen deel aan aardse systemen en gebruiken. Het leven is daarmee een paradox, namelijk dat het de bedoeling is dat we het aardse leven de rug toekeren. Het aardse leven dat erop gericht is om de tijdelijkheid als een tijdsdruk te zien. Dat er op gericht is om de tijdelijkheid van ons bestaan uit te buiten, zodat je aan het einde terug kunt kijken op een goed leven en waarin je niets tekort bent gekomen.
Wanneer je dat de rug toe keert, dan ga je investeren in het oneindige. En dus in je essentie. Je essentie vraagt om te voelen, vraagt om rust, vraagt om een leeg hooft. En je essentie vraagt om verbinding te maken met onvoorwaardelijke liefde, met de bron van liefde. Dit laatste is belangrijk, omdat je in die verbinding geen symptoombestrijding meer nodig hebt. In die verbinding is er een bovennatuurlijke kracht die je voedt en beschermt.
Je merkt dat je het aardse leven de rug toe hebt gekeerd, wanneer je niet meer oordeelt en wanneer je in vrede bent. Je leeft dan 100% zuiver en durft te voelen. Je leeft dan in overgave en durft te vertrouwen op dat wat er op je pad komt en dat betekent dat je alle controle los laat. Alles wat jij ooit wilde in het leven, geef je dan uit handen. Het leven wil iets van jou en dat laat je dan tot bloei komen. Maar om hier te komen doorloop je eerst een proces. Want soms kunnen we ook uit impulsiviteit beslissingen nemen en soms kunnen beslissingen ook te resoluut zijn.
