Er zijn veel, heel veel mensen, die zich niet thuisvoelen hier op aarde. Ze hebben het gevoel niet in het plaatje te passen. Het lijkt of het pad doodlopend is, dat er geen uitwegen meer zijn. Het maakt ze treurig en het zorgt ervoor dat ze nadenken om te vluchten. Maar waarheen en hoe?

Al vanaf hun kindertijd hebben ze het gevoel niet te passen in deze wereld. Het was alsof ze onderdeel uitmaakten van een toneelspel. Waarin ze "gemaakt" gedrag zagen bij de mensen om hen heen. De mensen die heel dichtbij stonden en ook de mensen die verder van hen af stonden. Het gedrag wat deze mensen lieten zien kwam niet overeen met de mens die hun ziel waarnam. Hun ziel zag een liefdevol persoon met een mooi hart, maar het gedrag wat deze mensen lieten zien was het tegenovergestelde. Het was gemaakt en nep. Je ziel nam zag dat er iets anders naar de oppervlakte kwam dan de waarheid. Je zag met je aardse ogen iemand die vol was van afgunst, verdriet, onzekerheid, schaamte of haat. Je zag een egocentrisch persoon of iemand die zichzelf compleet wegcijferde. Je zag iemand die verlangde naar macht en status of iemand die teerde op pijnlijke herinneringen. 

Als kind wist je niet wat je er mee moest. Er was niemand die tegen je zei dat je alles heel goed zag, dat jouw waarneming klopte. Als je er al over begon, dan werd het genegeerd of zeiden je ouders of verzorgers tegen je "doe nou maar gewoon en ga maar fijn spelen met alle vriendjes en vriendinnetjes". 

Het zijn verschillende opmerkingen die in een kind geprogrammeerd worden en waardoor ze het gevoel krijgen dat ze niet normaal zijn. 
En wat er dan gebeurt, en dat is ook met jou gebeurt, dan raak je verder van jezelf verwijderd. Van de liefde verwijderd. Van nederigheid, speelsheid, zuiverheid en wijsheid. Want de goedkeuring van pap of mam is belangrijker dan je eigen welzijn. Je bent afhankelijk van hen, je kan niet anders dan naar hen luisteren. En de goedkeuring van de juf of tante is belangrijker dan luisteren naar je hart, want ook zij kunnen jou bestaansrecht in twijfel trekken. Je bent ook van hen afhankelijk.

Stap ik uit de wereld of stap ik uit het systeem?

Er zijn veel mensen, heel veel mensen, die overwegen om uit de wereld te stappen. Uit de wereld stappen houdt in dat ze geen onderdeel meer willen uitmaken van de wereld. De enige twee opties die dan nog overblijven is dat ze ergens ver weg van de wereld gaan leven. Dichtbij de natuur en daar waar weinig mensen wonen. Of uit het leven stappen.
Ze zien dat de wereld naar meer chaos gaat, naar meer onmenselijke en natuur onvriendelijke situaties. Ze zien de chaotische ontwikkelingen, ze zien de verwarring bij kinderen en voelen in hun onderbuik dat er een beweging gaande is die niet gezond is voor de mensheid. De mens wordt steeds verder verwijderd van zijn/haar hart. 
Maar uit de wereld stappen is niet de oplossing. Je hebt een leven gekregen en daar hangt een doel mee samen. Het is aan jou om dat hier uit te werken. Misschien is het wel de bedoeling dat we uit het systeem stappen in plaats van uit de wereld. Het systeem dat ons wil vastzetten en controleren op een plek waar alles als "normaal" wordt gezien. Soms denken mensen bij "het systeem" aan de manier waarop de overheid met ons om gaat. Dat wordt hier niet bedoeld met "het systeem". Hier, in deze blog, wordt met "het systeem" bedoeld alles wat JIJ als normaal bent gaan zien. Want alles wat jij als normaal ziet is een illusie. Hoe komt dit zo?

Alles wat jij als normaal ziet, kan alleen normaal zijn wanneer het fundament gezond is. Met het fundament wordt bedoeld: wie of wat is jouw basis? Van waaruit betreed jij de wereld? Aan wie of wat leg jij verantwoording af? Aan je "zelf", aan de wereld, aan je ouders, aan God? Want wat je ook doet, zegt of denkt: je legt daarmee altijd verantwoording af aan iets of iemand. Daar ontkom je niet aan, dat is wat onze ziel wil. Onze ziel wil een leider en kies jij die niet uit, dan wordt die leider voor jou uitgekozen. Kies je zelf of laat jij voor jou kiezen, hierin ligt de sleutel naar bevrijding. 

Een voorbeeld:
"Ik vind het heel normaal om met vrienden af en toe af te spreken. Daar is niks mis mee. Deze vrienden helpen me als ik ze nodig heb en andersom is dat ook zo. Deze vrienden willen ook graag gezond leven en zijn op de hoogte van wat er in de wereld speelt."

Bovenstaand citaat lijkt heel "normaal". Er is niets mis met het hebben van vrienden die net als jij een fijn leven willen, gezond willen blijven en die ondernemend zijn. 
Maar het gaat hier om het fundament. Vanuit welke basis zegt iets in jou dat het omgaan met deze vrienden heel normaal is?
Is jouw basis:
"ik doe dit, omdat ik deze vrienden nodig heb om me goed te kunnen blijven voelen" - dan ben je afhankelijk van je vrienden en is je fundament het ego
"ik doe dit, omdat mijn ouders deze vrienden oorspronkelijk hebben geintroduceerd en goedgekeurd" - dan ben je afhankelijk van je ouders en is je fundament het ego
"ik doe dit, omdat het niet nodig is om alleen te zijn en eenzaamheid te voelen. Bij deze vrienden vind ik afleiding - dan ben je afhankelijk van je vrienden en is je fundament het ego
"ik doe dit, omdat ik me met deze vrienden verbonden voel. We hebben veel gedeelde interesses - dan ben je afhankelijk van je vrienden en is je fundament het ego
"ik doe dit, omdat deze vrienden net als ik God centraal hebben staan in hun leven. We helpen elkaar door de relatie met God te versterken - dan ben je afhankelijk van God en is je fundament God

Veel activiteiten die we ondernemen, komen voort uit een fundament. De focus die ontstaat uit dit fundament bepaalt waarom je die activiteit onderneemt. 
Ligt je focus bij het versterken van het ego, dan zal je er alles aan doen om dat wat je doet goed te praten. Het in stand houden van patronen en contacten komt dan voort uit het ego en niet uit het hart. En dit is heel ingewikkeld, om dit voor jezelf uit te rafelen. Want een vriendschap kan nog zo mooi en warm voelen, als het fundament ego betreft dan is de vriendschap ALTIJD een afhankelijkheid.

Hoe weet ik welk fundament in mij leidend is?

Je kunt niet weten of iets van God af komt of van het ego. Dat is een proces waar je langzaam in groeit. Het ego zal je namelijk altijd doen laten geloven dat hij God is. Het ego werkt misleidend. Het proces kun je in gang zetten vanaf het moment wanneer je niet meer genoegen neemt met de zin "ik geloof in God". Want alleen geloven in God brengt je niet verder op dit pad. God blijft dan een externe bron en het is de bedoeling dat Hij een onderdeel van jou wordt. Daar op die plek vind je de bovennatuurlijke werking van God en zal je hart worden geopend. 
Wanneer je gaat werken aan de zin "ik wil weten wie God is", dan breng je het proces op gang en openen zich nieuwe deuren. 

Wil je hier graag bij geholpen worden, boek dan een spirituele healing. Tijdens deze sessie worden er deuren geopend, word je bevrijd van negatieve energie en zal je merken dat je bewustzijn meer focus gaat krijgen. Je fundament wordt dan God en dat houdt in dat je trouw wilt zijn aan Hem in alles wat je doet, zegt of denkt in het leven. Wanneer jij trouw wilt zijn aan Hem, dan let je niet meer op de ander en wat de ander van je vindt, maar let je alleen nog maar op Hem. Daar ligt de bevrijding voor alles. Wil je hier meer over lezen of een sessie boeken, klik dan HIER. 

Dan ben je niet meer van deze wereld, maar beweeg je jezelf nog wel in deze wereld. Dan voel je dat je bestaan zin heeft, dat het niet voor niets is dat je hier rond loopt. Want Hij wil jou in deze wereld hebben, Hij wil juist dat jij in de wereld iets betekent.