Over mij

Mijn levenspad

Mijn levenspad is net als ieder ander persoon niet in één rechte lijn verlopen. Wanneer ik terug kijk op mijn leven zie ik dat ik jarenlang zoekende ben geweest. Zoekende naar iets buiten mezelf. Ik zocht naar een thuis, een diepe verbinding, iets wat mij de bevestiging kon geven dat ik mocht bestaan, dat mijn leven klopte. Maar waar ik ook zocht, ik vond het niet. Dit resulteerde in een onrust die altijd aanwezig was.

Vele jaren heb ik gezocht naar een oplossing waarmee de onrust weggehaald kon worden. Ik was bezig met overleven. Mijn blik was naar buiten gericht. De externe wereld kon goedkeuren of afkeuren en daardoor werkte ik hard aan het voldoen aan verwachtingen. Verwachtingen van het gezin, van vrienden, van maatschappij, enzovoort.
Vanuit de overlevingsstand zocht ik daarnaast veel naar afleiding. Afleiding om de onrust niet te hoeven voelen. Afleiding door sociale contacten, werk, sport, school, televisie en verschillende hobbies. 

Na mijn dertigste werd me duidelijk dat mijn permanente blik naar buiten er in had geresulteerd dat ik niet goed wist wie ik ben en wat ik wil. Het leek alsof iets in mij vanaf dat moment benadrukte dat er innerlijk werk te doen was. Het was alsof er een perspectief verschuiving in mijn plaats had gevonden. Ik realiseerde me dat de focus naar buiten ongezond was voor mij. Ik was er van overtuigd dat de focus naar binnen mij gezonder zou maken.  

Om mezelf te vinden ben ik verschillende wegen ingeslagen. Via de reguliere gezondheidszorg, via alternatieve therapie, door veel te lezen en door het volgen van verschillende workshops en trainingen. Het gaf me inzichten in het ego, in de overtuigingen die ik had, in al mijn overlevingsmechanismen, in karma, in energie.     
Ik begreep dat ik in een ontwakingsproces zat. Het zien van dubbele getallen nam toe en ook ervaarde ik meer en meer lichamelijke sensaties. Ik had een honger naar "de waarheid". De waarheid over mezelf en over het leven. 

De spirituele wereld opende zich steeds meer voor mij. De wereld die we niet kunnen zien. Ik werd er als vanzelf naar toegetrokken, omdat de wereld om mij heen me niet paste. Het was voor mij een vlucht, een nieuwe wereld met nieuwe mogelijkheden. Ik vond het heerlijk om energie te leren waarnemen, om innerlijke beelden te kunnen interpreteren en om contact te kunnen maken met overledenen. Al deze ervaringen gaven me een tijdelijk gevoel van blijdschap. De blijdschap verdween ook weer en opnieuw ontstond er dan onrust en leegte.         

Spiritualiteit bracht me bij onvoorwaardelijke liefde

Spiritualiteit ging voor mij over een verkenningstocht naar mijn "ik". Ik wilde weten waar "ik" nog in moest helen, welke persoonlijkheden mijn "ik" bepaalden, welke talenten "ik" heb, wat voor vorige levens "ik" heb gehad, wie mijn lichtteam is,  enzovoort. Mijn "ik" was nieuwsgierig naar vanalles. Naar heling en naar voeding. Enerzijds om van waarde te kunnen zijn voor anderen en anderzijds om het ego tevreden te houden. Dat wat ik ondernam was interessant, helend, inspirerend of leuk, maar niets van wat ik ondernam bracht mij uiteindelijk in union met mezelf.  

Ik realiseerde me dat alle vragen over het "ik" me niets bracht. Er is onder aan de streep geen verschil tussen zelfhaat of zelfliefde, alles gaat namelijk over het "ik". Het voedt in alle gevallen het ego. Het ego wil altijd meer en meer en dat is de aanleiding voor het creeren van een hechting, obsessie of verslaving. 

Het rennen in rondjes en alles aangrijpen wat maar "spiritueel" is, bracht me naar een eindpunt. Ik stond voor een donkere tunnel en wist het niet meer. Het verlangen naar eenheid, naar compleetheid was zo groot, maar alles leek niet te werken en niet te kloppen. Het brak me. In de enorme donkere ruimte reikte ik met mijn armen naar boven en smeekte om me te helpen. Ik keek naar de lucht en vroeg waarom dit leven aan mij gegeven is. En vanaf dat moment keerde mijn leven. Niet direct, maar het was de aanleiding voor een verandering. Het was alsof er in de weken daarna een helderheid door mij heen stroomde. Ineens gingen er deuren open waar licht doorheen scheen. Het was een optelsom van vanalles. 

Ik voelde dat ik in actie moest komen, om uit het lijden te stappen. Er kwam een energie in mij vrij die ik nodig had om nieuwe wegen in te slaan. Alles ging stap voor stap.

Inmiddels weet ik dat de onrust in mijn leven ging over het ontbreken van een fundament. Ik zocht naar dé waarheid, maar merkte dat deze versplinterd in de buitenwereld verkondigd werd. Het zijn allemaal manieren om je weg te houden bij onvoorwaardelijke liefde.   

Het leven is een spirituele reis

Al vanaf mijn kindertijd voelde ik me niet thuis op aarde. Ik voelde me niet van deze wereld. En toch moest ik mee in de stroom, omdat iedereen dit deed. Het was volkomen "normaal".
De eeuwige onrust kwam tot een einde toen ik me besefte dat de weg van onvoorwaardelijke liefde gaat over een smalle weg. Over een niet-aardse weg waarin het toewerken naar een ego dood de enige manier is om er aan te ontsnappen. In dat sterf proces zag ik de mate waarin we geprogrammeerd zijn. Waarin we allemaal in rondjes rennen. Waarin veel mensen een dubbel leven leiden, omdat ze vaak ja zeggen en nee denken, of andersom. Ik zag hoe sterk gedachten zijn en wat ze met je kunnen doen. Ik zag hoe machtig de onzichtbare wereld is. 
De kooi waarin we als mens leven hebben we geaccepteerd, omdat eten en drinken heel veel goed maken. Omdat we ons hechten aan spullen en, omdat aandacht van anderen veel goed maakt. Alles om ons heen geeft ons een tijdelijk genot en zolang we dit accepteren blijven we rondjes rennen. De illusie van het leven is dat we vasthouden aan alles wat vanzelfsprekend is, maar niet door hebben dat we een slaaf zijn van deze wereld. Doordat ik me bewust werd van mijn gedachten en ik in zag dat deze niet van mij waren, kon ik het ego gaan afwijzen. Langzaam aan verdween daarmee ook de leegte, eenzaamheid en onrust in mij die ik al een heel leven bij me droeg.

Het leven is een spirituele reis waarbij je het bewustzijn stap voor stap verder leert te openen. Soms gebeurt dit spontaan, soms moet je er hard voor werken. Het bewustzijn brengt je bij nieuwe lagen, nieuwe dimensies, die helpen om je groei verder voort te zetten. Je ziet dan in dat de strijd die geleverd moet worden gaat over het bewaken van rust en vrede in jezelf. 

Spirituele Healing  

Als jong kind was ik al geinteresseerd in de spirituele wereld. Dit werd aangewakkerd door mijn oma, met wie ik een speciale band had. Toen ze op mijn twaalfde overleed werd ik me meer bewust van deze wereld. Dit werd in een stroomversnelling gebracht na het overlijden van mijn moeder in 2007. In 2010 kwam ik als vanzelf in aanraking met de wondere wereld van healing en sinds die tijd werden er steeds meer deuren geopend. Via verschillende omwegen werd ik onderwezen in de zuivere weg van healing. Deze weg gaat over het vergroten van je bewustzijn en het openen van je hart. Dit, zodat je energie verhoogd wordt en de disbalans in lichaam, geest en ziel hersteld wordt.

Healing is een belangrijk onderdeel van mijn roeping en daarom ook is spirituele healing de kern van mijn werk. Tijdens een healing zal je levensenergie opnieuw optimaal stromen en wordt de verbinding met jezelf versterkt. Het helpt je om negativiteit los te laten en op te ruimen en te kiezen voor een nieuw begin.

Een ander belangrijk deel van mijn roeping bestaat uit het verwijderen van tegenwerkende- en blokkerende energie. Dit noemen we ook wel lage of donkere energie. Deze energie houdt je weg bij rust en het ervaren van geluk. De spirituele wereld van lage energie is er op uit om chaos en verwarring in ons leven te brengen en dat kan je onder meer ervaren door de vele gedachten die als vanzelf door je hoofd heen spoken, door de uiteenlopende gevoelens en emoties die je van binnen ervaart of door de situaties waar je in terecht komt. In de roeping heb ik de gave ontvangen om je daar van af te helpen.     

Voel je welkom, 

Floortje Janssen