Wanneer je voelt dat je leven een kant op gaat en wanneer je voelt dat dit is omgezet naar een weten, dan kom je in actie. Je neemt dan de eerste stappen om daar te komen. Soms zijn die stappen rigoreus en soms zijn het kleine stapjes. De bestemming weet je, de weg er naar toe ligt nog open. De weg maakt het spannend. De bestemming is al lang bekend.
Wanneer je op deze weg zit, dan zit je in een transitiefase. Je zit er middenin. Je kunt nog terug, maar voelt dat het niet de bedoeling is. Je verlaat de plek van comfort en vanzelfsprekendheid. Om koers te kunnen houden en niet meer terug te kijken, neem je bewust even afstand van je omgeving. Want je besluit ligt vast en hebt geen behoefte aan mensen die je nog van gedachte willen veranderen.
In die transitiefase gaat je omgeving opmerken dat je veranderd bent. Dat je afstand neemt. Dat je gesloten bent. Je omgeving die nog vast zit in structuren en patronen. Die voelen zich er net zo ongemakkelijk bij als jij. Het is alsof jouw proces ook hun proces wordt, want ergens komen ook zij in een fase van discomfort terecht. Wanneer ze nog vastzitten in hun ego zullen ze het jou aanrekenen dat zij een discomfort ervaren. Je ontkomt er daarom niet aan dat je op dit pad weerstand gaat ervaren. Je omgeving verliest de controle. Je vliegt uit de kooi van verwachtingen en vanzelfsprekendheden. En dat vinden ze niet fijn. Ze zullen roepen dat je veranderd bent, dat je niet meer de leuke "oude" bent met wie ze konden lachen. Wat ze je vooral zullen vertellen is dat ze zich zorgen om je maken.
Om deze bemoeienissen, hoe goed ze ook bedoeld zijn, te kunnen vermijden is afstand nemen de beste optie. Anders blijf je jezelf verdedigen en dat kost energie. In het proces van verandering zul je daarom ook eenzame momenten kennen. Je weet niet hoe lang de weg is naar je bestemming. Je weet niet welke afslagen er nog komen of welke blokkades. De weg is compleet onbekend bij je en dat is ook de bedoeling. Want het gaat niet om het kopen van iets tastbaars of het maken van iets nieuws. Het gaat om jouw leven wat samenhangt met je innerlijk.
De eenzame momenten zullen je soms naar de keel grijpen. Omdat het ego je wilt terug lokken naar die kooi waar je altijd in hebt gezeten. Gedachten als "doe ik er wel goed aan" en "klopt de bestemming of was het een fantasie?" kunnen dan vaker terug komen. Verandering gaat altijd gepaard met discomfort. En juist in die fase van discomfort, vindt de verandering plaats. Daar sterft een oud deel van jou.
De fase van transitie maakt je kwetsbaar en brengt je naar kracht.
