Velen, zo niet alle tweelingzielen vinden de reis op verschillende momenten verwarrend en ook kwellend. Dat komt onder meer door:
de gedachten aan die ander en de herinneringen die je verdrietig maken.
de vele tekens die je ziet en de onverklaarbare "toevalligheden" die zich voor doen. Je weet niet altijd wat je er mee moet of wat het betekent.
de buikpijn die je regelmatig voelt, het gevoel van leegte, gemis. Een zeurend gevoel in jou wat je verlamd en wat energie uit je weg zuigt.
 
Het is de reis die je elke dag opnieuw aan die ander herinnert. Het is deze reis die al zo lang duurt, in jouw ogen te lang. We kunnen er door gefrustreerd raken, het kan de zin in het leven van je weg nement. De tweelingzielenreis gaat over sterven, spiritueel sterven. En dat doet pijn en dat is ook heel ongemakkelijk. En toch, je weet ook dat het duwen en trekken je uiteindelijk niets opleverde. Je zag dat de ander bang was en wegrende of dat jij zelf weg rende. Iets werkte er niet tussen jullie. En ook al was die ander gebonden, was er zo'n groot leeftijdsverschil tussen jullie of woonde die ander mijlenver bij jou vandaan: dát was niet de oorzaak dat het niet werkte. Het is de angst in die ander en in jou die alles in de energie blokkeert. De angst voor eenzaamheid, afwijzing, voor mislukken, voor verlatenheid, voor binding. Er moet dus iets wezenlijks in jou en in die ander getransformeerd worden, wil het wél gaan werken. Het "weten" dat de liefde groots en onaantastbaar is, moet ergens nog omgezet worden in liefde "zijn". Liefde "ben" je wanneer je leeft vanuit vertrouwen, wanneer je in jezelf rust ervaart, wanneer je alle mensen lief hebt, wanneer je zelfbeeld gezond is en wanneer je streeft naar vrede en harmonie.    

De meeste tweelingzielen gaan er onbewust nog steeds vanuit dat union iets is wat hen zal overkomen. Dat het op een dag als een cadeautje wordt gepresenteerd. Het voelt een beetje hetzelfde als de Sinterklaastijd in onze kinderjaren. Als je lief was, dan kreeg je cadeautjes. En dit "lief" zijn werd door iedereen anders geinterpreteerd. Uiteindelijk kreeg je toch wel wat (tenminste voor de meeste kinderen ging dit zo), ongeacht wat je er extra voor deed. Maar de tweelingzielenreis is niet zoals Sinterklaas. Het gaat hier niet om een cadeautje. Tweelingzielen worden geroepen en er zijn er maar weinig die de roep aannemen en er ook wat mee doen. De tweelingzielenreis is hard werken, omdat je het oude leven los laat en een nieuw leven er voor aan neemt. Het oude leven bestaat uit het ego en de aardse verlangens die je mee sleuren in ongezonde gewoonten en vormen van verslaving. Je laat dit allemaal los en ook de hechtingen die patronen in stand houden. Je leert om de verwachtingen van anderen los te koppelen van jezelf. Je leert om grenzen te bewaken, zonder uit te vallen. Je leert anderen te vergeven en jezelf ook. Je werkt aan een positieve mindset en aan het uitdragen van een liefdevol hart. Poeh, dat is veel! 

Union vindt plaats in een hogere frequentie

Het oude leven loslaten is nodig, om zo je frequentie te kunnen verhogen. Dat kun je niet alleen maar met je verstand doen en het lukt je ook niet door je alleen maar te richten op het ondernemen van liefdevolle activiteiten. Het is een proces van voelen en doorvoelen en leren om de negatieve en waardeloze gedachten on hold te zetten. Er zijn veel handvatten en tools beschikbaar die je kunt toepassen om je frequentie, ofwel je energie, te verhogen. Maar daarmee alleen vindt er nog steeds geen union plaats. Union vindt plaats wanneer je hart volledig geopend is. Je hart gaat over dat wat je werkelijk denkt, dat wat je werkelijk ziet, dat wat je werkelijk hoort. Is dit zuiverheid en liefde? Of zit er ergens toch nog onzuiverheid wat je hart gesloten houdt? Gaan je gedachten toch nog naar manipulatie, is er toch nog een gedachte die gaat over afgunst of hoop je stiekem toch dat iemand mislukt of in de val loopt? Dit zijn allemaal zogeheten "sluipmoordenaars", ofwel gedachten die je hart verontreinigen. Daar van af komen, dat kost tijd en wilskracht. 
Het openen van je hart zorgt ervoor dat de verbinding met je ziel hersteld wordt en dat het stroomt tussen jou en de Bron. Het één kan niet zonder het ander. Je bent dan volledig bevrijd van donkere energie, van negatieve- en lage energie. Is dat haalbaar in dit leven? Jazeker!  

De ontmoeting met je tweelingziel is als een wake up call. Je wordt geroepen en er zijn veel tweelingzielen die deze roep niet serieus nemen. Ze zijn óf verontwaardigd dat het universum eerst komt met iets moois om het vervolgens weer bruut van ze af te nemen. Of ze zijn er onvoldoende van overtuigd dat die ander hun tweelingziel is. En, omdat ze onvoldoende overtuigd zijn rennen ze er voor weg en zoeken ze naar vele vormen van afleiding om maar niet te hoeven voelen. 

Wat hierin kan helpen is je beseffen dat het universum uit is op de lichtkracht tussen tweelingzielen. Daar ligt het belang. Het belang ligt niet op jouw persoonlijke verlangens. De tweelingzielenreis gaat ook niet over het "verdienen" van union door er hard voor te werken. Het werkt niet als een beloning, het is een vanzelfsprekend gevolg van dat wat er in jou gezuiverd is. Wanneer het je lukt om te komen tot overgave, dan is union een hele logische volgende stap.  

De deur van union is niet onbeperkt geopend

Het universum roept tweelingzielen, maar tegelijk is het geen vrijbrief om zelf te bepalen wanneer je er aan wilt gaan werken. De liefde van je leven kan met jou worden samengebracht, maar dan wel op de voorwaarden van het universum. De tijd is nu en nu alleen. Tweelingzielen die er nu voor werken die maken een kans. Het is mijn overtuiging dat de tweelingzielen die eerst nog andere prioriteiten hebben, niet samen zullen komen. Tenminste niet in dit leven. 

Het is niet voor niets dat veel tweelingzielen elkaar sinds 2020 ontmoet hebben. Het universum brengt een versnelling aan, omdat de wereld langzaam aan het kantelen is naar nog meer chaos. Er moet een tegenwerking gaan komen in de vorm van licht en daar zijn tweelingzielen voor nodig. Wanneer er union is, dan komt er licht vrij.   

De deur voor union zal ook weer gaan sluiten. Ik vermoed zelf dat dit ergens binnen drie en vijf jaar zal zijn. Dat komt, omdat de lichtkracht zijn werk moet gaan doen nog nét voor dat de chaos in de wereld explosief zal gaan toenemen. De lichtkracht heeft een functie en daar is het het universum om te doen.      

Hoe hard wil je er voor werken? 

Het pad van union voelt als heel grillig, omdat er veel onzekerheden mee samenhangen:

Je krijgt vooraf geen enkele garantie dat union voor jou is weggelegd
Je krijgt nergens een bevestiging dat je goed bezig bent
Je hele leven komt er door op zijn kop te staan, je raakt mensen kwijt
Je laat de zekerheid en comfort los en springt ergens in waarvan je niet weet wat het je gaat brengen
Het gaat gepaard met vele huilbuien en slapeloze nachten

Dit is het pad. Het pad is smal en vraagt van jou om vooral veel vertrouwen te hebben en om positief te blijven denken. Het vraagt van jou om wilskracht en discipline. Het universum helpt je door deuren te openen en tekens op je pad te brengen. 

Werken aan union gaat gepaard met emotionele pijn en gevoelens van eenzaamheid. Het is de moeilijkste reis die er is, maar wanneer het jou lukt dan word je opgenomen in de hogere dimensie waar liefde "is". Daar ervaar je het leven op een hele andere manier, dan hoe de meeste mensen om je heen het leven ervaren. Je voelt je dan bevrijd en blij. Elke dag opnieuw.       

Ik wil graag hulp om in union te komen

De healing sessies helpen je om de juiste energie in je leven te laten bewegen. De belangrijkste component van healing is dat het je bewustzijn vergroot en je hart verder opent. Hierdoor kom je tot de juiste keuzes en helpt het om door te zetten, ook op de momenten wanneer het tegen zit. Klik HIER voor het versturen van een aanvraag.