De gezonde kant van trots heeft te maken met tevredenheid. Er gaat vrede vanuit. Er is tevredenheid over dat wat bereikt is met eigen inspanningen. Zo kun je trots zijn op jezelf, omdat de appeltaart die je hebt gebakken goed gelukt is. Deze trots hangt dan samen met de gunstige omstandigheden van die dag en met het feit dat de taart geworden is zoals je vooraf gehoopt had. Je bent dus eigenlijk positief verbaast over het resultaat. Je geniet van het resultaat en hoe de taart ook smaakt, de inspanningen maken de taart als vanzelf smaakvol. Je maakt een foto voor jezelf en je deelt de taart graag met anderen, om zo de liefde die er in gestoken is door te geven.
De ongezonde kant van trots hangt samen met ijdelheid en hoogmoed. Het is een emotie die verwant is aan narcisme. Zo kun je trots zijn op jezelf, omdat de appeltaart die je hebt gebakken iedereen verstelt doet staan. Je bent gewoon heel goed in taarten bakken en iedereen die hier wat ander van vindt is een nietsnut. De buitenkant en de binnenkant is naar jouw beleving perfect. Je maakt er een foto van en zet deze op social media. Mensen moeten je dankbaar zijn als ze hier een stuk van mogen proeven. Want dit maken ze niet vaak mee.
Trotst wordt sinds honderden jaren erkend als een oorzaak van kwaad, wreedheid, agressie en vijandelijkheid. Het leidt tot haat en vervreemding van God. Haal je trots weg dan komt er nederigheid voor in de plaats. Nederigheid zorgt ervoor dat er ruimte komt voor oprechte liefde.
Een trotse partner kiest in een relatie altijd iemand die zijn/haar eigen spiegelbeeld is of iemand die zijn/haar behoeften voor prestatie, macht en status kan waarmaken. Een trotse partner verlangt naar een waardige partner waarmee hij/zij succesvolle kinderen kan opvoeden. Hij/zij gaat een zinvolle relatie uit de weg, daar waar zingeving en kwetsbaarheid centraal staan.
Het concept van Zelfliefde maakt je trots
Trots hoort thuis in het rijtje van zelfbewuste emoties zoals schaamte, schuld en verlegenheid. Het wordt ervaren in relaties waarin mensen zichzelf beoordelen en waarin ze elkaar beoordelen. Zelfliefde zoals dit in de markt van spiritualiteit nu wordt neergezet gaat vooral over:
jezelf op de eerste plaats zetten
voor jezelf opkomen
positief over jezelf denken
je innerlijke kind voeden
Mensen die in hun leven geleerd hebben om zichzelf aan te passen aan de buitenwereld zijn niet of moeilijk in staat om zichzelf te voelen. Er komt een moment in hun leven dat ze begrijpen dat het hoofd veel te veel heerschappij heeft en dat het tijd is om aandacht te hebben voor de innerlijke wereld. Het voelen vraagt om aandacht voor jezelf. En vanuit dat gegeven gaan mensen aan de slag met zelfliefde. Op zich niks mis mee, maar in het concept van zelfliefde kan de balans snel doorslaan naar de andere kant. Dat komt niet door jou, maar door de diepe programmeringen die in jou aanwezig zijn. Deze diepe programmeringen zijn verbonden aan het systeem / de maatschappij waar we nu in leven. Deze programmering is erop gericht om het ego te laten winnen, wat er ook gebeurt. Zelfliefde wordt als vanzelf het aas voor egoïsme.
Zelfliefde zet je ZELF centraal. Rust, reinheid en regelmaat zijn nodig om in de juiste houding te komen. Deze rust zorgt ervoor dat je als vanzelf al meer gaat voelen. Deze rust zorgt er ook voor dat je gaat onthechten en ook dat is verwerking. Je ruimt dan als vanzelf al op enerzijds en anderzijds neem je dan ook afstand van die buitenwereld die al zoveel van jou gevraagd heeft. Je doet dit dus niet met als doel om er zelf beter van te worden. Dat is een heel ander uitgangspunt!
Hou je de focus op zelfliefde, dan ontstaat er vanzelf trots. Mensen die trots zijn hebben een gevoel van suprieuriteit over zich. Kwetsbaarheid is ingeruild voor eigenwijsheid en koppigheid. Het is alsof ze een te vroege afslag hebben genomen. Door de wonden in hun verleden zijn ze op een punt gekomen dat ze in staat waren om er uit te stappen en te zeggen: dit gebeurt mij nooit meer. Vanaf nu laat ik niemand mij meer iets opleggen of opdringen. Ik ben eigen baas! En zonder dat ze het weten schiet vanaf dat moment hun ego verder door naar de verkeerde kant.
Wat is dan de juiste balans? De juiste balans ontstaat uit het besef dat de buitenwereld jou kan raken op een manier die jou uit balans brengt en dat je dat niet meer wilt. Door het nemen van innerlijke leiding, de leiding van het hart kun je balans houden.