Regelmatig hoor ik mensen zeggen dat ze onvoorwaardelijke liefde voelen voor een ander. Wat ze dan eigenlijk willen zeggen is dat hun hart geopend is en dat ze de liefde voelen stromen. Ze zijn dan in liefde met die ander, maar dat is iets anders dan onvoorwaardelijke liefde.
Onvoorwaardelijke liefde is een staat van zijn. Het gevoel wat er mee samenhangt kun je het beste beschrijven als vrede en tevredenheid. Onvoorwaardelijke liefde houdt in dat jij van ieder mens houdt, wat die ander jou ook aan doet of wat die ander ook tegen je zegt. Om in onvoorwaardelijke liefde te kunnen zijn, hoef je dus geen verbinding met die ander te ervaren.
Je kunt alleen onvoorwaardelijke liefde ervaren wanneer je onthecht bent van alles en iedereen. Want wanneer je onthecht bent, heb je jezelf losgemaakt van de identificatie. Je "ik" heeft dan geen plek meer in de verbinding met die ander. Je "ik" is opgelost. Je bent dan een kanaal geworden waar de kracht van God doorheen kan werken.
Onvoorwaardelijke liefde vraagt om focus
Om onvoorwaardelijke liefde te kunnen zijn heb je focus nodig. Focus houdt in dat jij je ogen en aandacht gericht hebt op één externe bron die jij de leiding geeft over je leven. Focus jij je op jezelf, dan geef je de leiding aan je IK. Focus jij je op je moeder, dan geef je de leiding aan je moeder. Focus jij je op de koning, dan geef je de leiding aan de koning. Je identificeert jezelf dan met die ander, je vergelijkt jezelf dan met die ander. Die ander is jouw norm geworden. Daarom is onthechten zo belangrijk, omdat we geleerd hebben in ons leven honderden hechtingen aan te brengen. Simpel gezegt zie je dan dit gebeuren:
In mijn gezin geef ik de leiding aan mijn kinderen, omdat ik aan hen gehecht ben
In mijn gezin geef ik ook de leiding aan mijn partner, omdat ik van hem/haar afhankelijk ben
In mijn werk geef ik de leiding aan mijn leidinggevende, omdat ik van hem afhankelijk ben
In mijn prive tijd geef ik de leiding aan mijn vrienden, omdat ik van hen afhankelijk ben
In mijn prive tijd geef ik ook de leiding aan mijn moeder, omdat ik aan haar gehecht ben
In mijn prive tijd geef ik ook de leiding aan mijn familie, omdat ik aan hen gehecht ben
In mijn prive tijd geef ik ook de leiding aan social media, omdat ik daar van afhankelijk ben
Wanneer je geen focus aan brengt in je leven, dus wanneer je jezelf niet beperkt tot één bron, dan geef je de leiding over je leven aan heel veel bronnen. En het kan niet anders dan dat jou dat op termijn uitput en ook in verwarring brengt. Want al die leidinggevenden hebben allemaal een ander doel en die gaan aan jou trekken. Hierdoor kom je vaker op een punt dat je moet kiezen, terwijl je dat helemaal niet wilt. Want je bent aan hen allemaal gehecht. Dus kiezen doet dan pijn.
Wanneer je de leiding geeft aan je hogere zelf, of aan je compassievolle hart, dan zal je merken dat je blijft switchen van pleasen naar ego-centrisme. Je compassievolle hart kan namelijk niet je leidinggevende zijn, omdat het altijd streeft naar verbinding. En onvoorwaardelijke liefde gaat verder dan het ervaren van verbindingen. Om onvoorwaardelijke liefde te kunnen zijn breng je offers. Omdat het IK je weg houdt bij onvoorwaardelijke liefe. Er vanuit gaan dat je hogere zelf de leiding heeft in je leven kan leiding tot een groter ego. Dat komt, omdat je hogere leiding ergens iets over jou zegt, er is een link met je "ik". Je hogere leiding kan ervoor zorgen dat als iets gelukt is in je leven, dat de erkennen naar je "ik" gaat. Je loopt dan het risico dat je gaat opscheppen en dat brengt je bij trots en trots is een hardnekkige eigenschap van het ego.
Geef je de leiding aan God, dan focus je op Hem. Dat Hij dan een plek IN jou krijgt is een logisch gevolg. Maar wanneer jij er naar streeft om trouw te zijn aan Hem, dan zal je merken dat je ALTIJD vrede en rust in je leven ervaart. Je doet iets dan niet meer om een ander te pleasen, maar om Hem te pleasen. Alle hechtingen zijn dan opgeheven enerzijds en anderzijds kun je dan niet anders dan in onvoorwaardelijke liefde zijn met alles en iedereen.
Onvoorwaardelijke liefde staat los van je verantwoordelijkheden
Wanneer je de leiding geeft aan één bron, dan wil dat niet zeggen dat je daarmee je verantwoordelijkheden ontloopt. De taken en verantwoordelijkheden die we hebben in ons leven hangen samen met gezond en volwassen gedrag. Het versterkt elkaar. Dus: laat jij je leiden door God, dan zorg je er juist voor dat bijvoorbeeld je kinderen structuur krijgen, warmte, liefde, eten, drinken. Je bent dan onthecht van ze en dat is iets anders dan je niet meer betrokken of verantwoordelijk voelen. Onthecht zijn van bijvoorbeeld kinderen houdt in dat je kinderen niet meer vasthoudt, omdat je niet zonder ze kan. Je bindt ze aan je door ze van jou afhankelijk te maken. Wanneer jij je onthecht van kinderen dan leer je ze om op eigen benen te staan. Het heeft alles te maken met vrijheid.
En op je werk betekent het dat je leidinggevende je mag aanspreken op taken en verantwoordelijkheden en ook op gedrag. Maar dat wat hij/zij zegt zou je niet onzeker of boos moeten maken. Je leidinggevende bekleed een rol en binnen die rol hebben jullie een functionele relatie. Wanneer je onthecht bent zie je dat jullie relatie functioneel is en zegt dat niets over wie jij BENT. Je identificeert je dan niet meer met zijn/haar woorden, maar haalt er uit waar je in je werk wat mee kunt.
Onvoorwaardelijke liefde kent grenzen
Wanneer je leeft in onvoorwaardelijke liefde, dan hou je van ieder mens. Maar dat betekent niet dat je grenzeloos bent. Sterker nog, je grenzen zijn dan zo helder als wat. Gaat iemand over jouw grenzen heen dan geef je dat aan. Het aangeven van grenzen gebeurt dan op een andere manier, dan toen het ego nog zo sterk was. Het aangeven van grenzen gaat dan over keuzes maken die voortkomen uit de wil van God. Je bent dan trouw aan Hem en, omdat je weet dat Hij wil dat je iedereen lief hebt en iedereen vergeeft laat je de ander en ga je door. Je wijst niemand af, je gaat met niemand de strijd aan. Je maakt keuzes op basis van jouw relatie met Hem. En die keuze kan zijn dat je afstand neemt van een ander, zonder die ander daarin te moeten schaden. Dat is onvoorwaardelijke liefde.